Februar je mesec u kojem se u Starom Rimu slavilo buđenje prirode, kada se posle zimskih snegova, rađaju novi plodovi, zelenilo i cveće. Višednevni praznici, zvani Saturnalije i danas su u Italiji dani organizovanja raskošnih karnevala. Svakako, najpoznatiji među njima je Venecijanski karneval. Međutim, dok je Venecija stecište turista iz celog sveta, jedan mali grad u srcu Veneta, poznat je po karnevalu lokalnog karaktera
Tiene (Thiene), gradić u regiji Vićenca sa 22.000 stanovnika, krajem februara i početkom marta, organizuje dane prolećnog slavlja, uličnih svetkovina, promocije hrane i vina, muzike, plesa i dečjih zabava. Na kraju višednevnih manifestacija, održavaju se dve karnevalske parade – jedna dečja i druga za odrasle. U povorkama učestvuju okićena vozila svih okolnih sela i gradova, uključujući i brojne alpske skijaške centre.
Tematski, Tiene karneval je okrenut je ka prezentaciji lokalnih turističkih, ekonomskih i gastronomskih vrednosti. U nizu šarenih vozila smenjuju se prikazi mističnih bića, alegorijsko tumačenje lokalnih legendi i ličnosti. Kolonu razveseljavaju kostimirane plesne grupe, žongleri, mažoterkinje i pozorišni umetnici. Ove godine je u povorci, osim Tiene učesnika, defilovalo 17 velikih karnevalskih vozila sa maskiranim grupama iz različitih mesta Veneta (Sarcedo, Marano Vicentino, Schiavon, Altavilla, Montevila, Sovizzo, Poleo, SS Trinita, Monte Magre, Rosa…). Zanimljivo je da su neka od ovih mesta veoma mala (SS Trinita – 87 stanovnika, Poleo – 36 stanovnika, Monte Magre – 342), ali ne propuštaju priliku da se predstave na Tiene karnevalu.
Dečji karneval na Piazza Chilesotti je zabava za sebe. Kostimirana deca igraju na glavnom gradskom trgu. Zabavljaju ih animatori, klovnovi, muzičari i plesači. Vrhunac provoda je umetničko farbanje dečjih lica. Gradske pločnike prekriju farbe u prahu, konfete i šarene trake.
Kao što karneval u Veneciji ne bi bio toliko glamurozan bez brojnih kanala, kamenih mostova, bazilika i palata, tako i Tiene svoju popularnost duguje tvrđavi Tiene, oko čijih se zidova organizuje cela manifestacija i koja kao džinovska kulisa, vraća učesnike u srednji vek. Slavljenička povorka kreće se najvećom i najširom ulicom – Giuseppe Garibaldi i bočnim trgovima: Piazza Chilesotti i Piazza Cesare Battisti. Tiene obiluje odlično očuvanim zgradama čije pojedine fasade datiraju čak iz perioda gotike i renesanse, te zajedno sa kostimiranim učesnicima stvaraju magiju proteklih vekova.
Tvrđavu Tiene čine vila iz 15. veka i masivne odbrambene zidine. Vilu je 1440. godine poručio Frančesko da Porta i u njoj su se smenjivali vlasnici: porodica De Porte i porodica Koleoni. Po njima se ova vila danas još naziva i Vila da Porto Koleoni. Krajem 16. veka, venčanjem grofa Antonija Tijenea i Ginevre Porto, zamak i imanje prelaze u vlasništvo porodice Tiene. Zbog njenog velikog ugleda u regiji Veneto, zamak, ali i ceo grad dobijaju ime Tiene (Thiene).
Ova vila predstavlja jedan od najlepših primera venecijanske gotike. Glavnom fasadom dominiraju bočne kule sa nazubljenim vencem koji podseća na fortifikacione zidove oko imanja. U zgradu se ulazi kroz prostrani trem koji je oivičen sa pet blago slomljenih lukova. Plemićki sprat krasi petodelni prozor (pentafora) sa dekorativnim trolisnim gotskim lukovima. Centralni deo prvog sprata je služio kao zajednički porodični prostor za ručavanje i druženja, dok su u bočnim kulama bile spavaće odaje na kojima su prozotima oivičeni gotskim stubovima i trolisnim lukovima. Na spratu iznad, nalazili su se magacini hrane i odaje za poslugu. U prizemlju su brojne sale za prijeme, koje predstavljaju posebnu umetničku vrednost zamka. U centralnoj sobi sa kaminom, odlično su očuvane zidne freske velikih majstora Zelotia i Fasola, oslikane sredinom 16. veka. Motivi fresaka su scene iz perioda Velikog Rimskog carstva i iz Rimske mitologije.
Na žalost, ostale sobe (crvena, plava i trpezarija) pokrivene su tapetama iz 19. veka. Jedino je još „Faetonova dvorana“, sačuvala zidne slike koje pričaju legendu o Heliosovom sinu Faetonu, koji je od oca tražio da vozi „sunčana kola“. Nepromišljenom vožnjom, izazvao je požar na zemlji koji je Zevs ugasio munjom, ubivši mladića. Faetonova sestra Heliada se od tuge pretvorila u topolu, a njene suze u ćilibar. Sve ove scene, oslikali su čuveni slikari Davide Rosi (Thiene 1744-1820) i Gaetano Kostalonga (Thiene 1726-1816).
Najraskošniji deo dvorca su konjske štale. Sagrađene su u 17. veku, i imaju 32 boksa razdvojena stubovima od crvenog azijađo mermera, sa kamenom na vrhu. Pored boksova prolazio je isklesani kanal za vodu, kao i prostor za drvena korita sa duborezom. Zidovi i podovi su rađeni u dvobojnom kamenu, što je ceo prostor dodatno činilo veličanstvenim. Izvesno je da su štale služila za promociju i trgovinu konjima, ali su konji trenirani i čuvani u posebnim prostorijama. Danas se ova konjušarnica, ali i ostali delovi dvorca, iznajmljuju za organizovanje raskošnih svečanosti i venčanja.
Zamak Tiene, smešten u samom centru, od ostalog dela grada odvojen je srednjovekovnim zidinama u koje se ulazi kroz 4 monumentalne kule. Unutar kompleksa, vilu okružuje park koji se prostire na 12.000 m2, sa ostatkom vodenog kanala koji je u prošlosti navodnjavao imanje i punio ribnjak.
Nasuprot dvorca Tiene nalazi se Crkva Rođenja Bogorodice koja je građena u isto vreme (15. vek), tako da su se neimari koristili sličnim arhitektonsko oblikovnim elementima kao na vili. Bazilika je služila kao porodična crkva, ali i kao kapela u kojoj su sahranjeni neki od članova porodica Porto i Koleoni.
Šarmantni gradić Tiene, zbog svog bogatog kulturnog i istorijskog nasleđa, ali i prelepe prirode koja ga okružuje, često je domaćin turistima, ne samo u danima karnevala. Jedna od najatraktivnih manifestacija je rekonstrukcija renesansnog venčanja grofa Antonija Tijenea i grofice Ginevre Porto. Organizuje se svakog aprila i nalik je venčanjima iz 16. veka. Učesnici nose originalne kostime, a događaj obuhvata ceremonije, muziku i plesove iz tog perioda. Posetioci imaju priliku da se vrate u prošlost i dožive atmosferu renesansnog slavlja.
U dvorcu Tiene, postavljena su interaktivna „magična ogledala“ – u svakoj prostoriji nalazi se transparentno ogledalo kroz koje se projektuje deo priče o venčanju i ljubavi grofa Antonija i grofice Ginevre, sa legendama i pikanterijama iz njihovog života. Aktiviranjem pokretnih slika, birate koju priču ćete gledati. Zašto se sve prikazuje na ogledalima? Ideja je bila da svojim likom prisustvujete u animiranoj priči. Zabavno, mada ruku na srce, ne baš odrađeno u zavidnoj rezoluciji i kvalitetu animacije. Ipak, deca su bez izuzetka veoma zadovoljna.
Tekst i foto: Branka Bošnjak
Pratite nas na našoj Linkedin, Facebook, Instagram i X stranici, budite u toku sa novostima i zanimljivostima iz turizma i ugostiteljstva.
